Θα αναρωτιέστε τι δουλειά έχει ο Δίας και γιατί ανακατεύεται στα άρθρα μας.
Η λειτουργία του Δία είναι μεταφορική. Στην πραγματικότητα η ύπαρξη ενός τόσο μεγάλου και εντυπωσιακού πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα είναι ευλογία, διότι παρόλο που μας κάνει να αισθανόμαστε μικροί, τραβάει πάνω του ότι αντικείμενο, μετεωρίτη, κομήτη ή οτιδήποτε άλλο απειλεί την ύπαρξή μας. Και φυσικά σαν μεγάλος και δυνατός μπορεί να τα βγάλει πέρα με αυτά που πέφτουν στην επιφάνειά του, κάτι που δε θα συνέβαινε αν έπεφταν στη Γη.
Αν δεν υπήρχε ο Δίας και ο Κρόνος το ηλιακό μας σύστημα θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνο διότι κυκλοφορούν χιλιάδες βράχοι, μικροί ή μεγάλοι που θα μπορούσαν να μας κάνουν μεγάλη ζημιά.
Ο Δίας λοιπόν υπάρχει και στην καθημερινή μας ζωή και επιτελεί την ίδια λειτουργία. Εμάς δε μας φαίνεται έτσι από την αρχή διότι το εγώ μας μπαίνει στη μέση και ενοχλείται από αυτή την έλξη του Δία, ή του κάθε Δία.
Τι εννοώ.
Συχνά εμφανίζεται κάποιο άτομο που νομίζουμε ότι έχει σημασία στη ζωή μας. Είτε πρόκειται για κάποιον έρωτα είτε για κάποιο φίλο-φίλη, με τους οποίους νοιώθουμε ή νομίζουμε ότι νοιώθουμε καλά, και ξαφνικά βρίσκουμε καινούριο νόημα στη ζωή.
Και έρχεται ο Δίας με τη δυνατή προσωπικότητα ή την ομορφιά και τραβάει αυτό το άτομο απ' τη ζωή μας. Αυτός ο Δίας μπορεί να είναι κάποιος φίλος ή φίλη, ή απλά κάποιος που έτυχε να βρίσκεται τριγύρω την κατάλληλη στιγμή.
Η πρώτη εντύπωση είναι ότι αυτό είναι άδικο. Ανάλογα με τον χαρακτήρα μας κλαίμε, θυμώνουμε, φωνάζουμε ή απλά καταπίνουμε την αδικία.
Όμως δεν υπάρχει καμία αδικία.
Ο δυνατός, όμορφος, δυναμικός ή με σούπερ προσωπικότητα “πλανήτης” απλά αποκαλύπτει την προσωπικότητα του υπέροχου ατόμου που γνωρίσαμε. Δείχνει ότι δεν είναι παρά μία φούσκα που εντυπωσιάζεται από οτιδήποτε μπορεί να εντυπωσιάσει και δεν έχει καμία σταθερότητα για να μείνει στη ζωή μας.
Σκέψου λοιπόν, αυτό το άτομο που φάνηκε να είναι τόσο σημαντικό για τη ζωή σου να έμενε σε αυτή και να ανακάλυπτες, πολύ αργά, πόσο ρηχό και ανεύθυνο είναι και πόση ζημιά μπορεί να κάνει, ή έχει ήδη κάνει.
Φυσικά, το εγώ μας που θέλει να δείξει ότι και εμείς είμαστε εντυπωσιακοί και υπέροχοι, πληγώνεται άσχημα από αυτό το γεγονός και ο κάθε Δίας που εμφανίζεται για να μαζέψει τα σκουπίδια που αλλιώς θα μας έκαναν ζημιά, μας φαίνεται σαν απειλή. Όμως είναι ευλογία και μας υπηρετεί.
Αν λοιπόν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτή την αίσθηση της αδικίας και δούμε την αλήθεια, μπορούμε να ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν γύρω μας χιλιάδες “Δίες” που ενώ νομίζουν ότι μας κλέβουν ή μας παίρνουν το καλύτερο κομμάτι της πίτας, στην πραγματικότητα απλά μαζεύουν ότι άχρηστο και επικίνδυνο για μας.
Για τα ευαίσθητα άτομα “οι Δίες” είναι δίκοπο μαχαίρι. Όταν ωριμάζουν, κυρίως στην εφηβεία, κάθε φορά που χάνεται μία ευκαιρία την οποία αρπάζει κάποιος “Δίας” υπάρχει μία αίσθηση απόρριψης πολύ έντονη, ειδικά αν από το σπίτι δεν υπάρχει μεγάλη αποδοχή ως προς την ευαισθησία.
Θέλει πολύ δουλειά και πολύ αυτό-αποδοχή σε πιο ώριμες ηλικίες για να θεραπευτούν αυτά.
Με αγάπη
Αντώνης
